گاهی گریون... گاهی خندون

زین دو هزاران من ما ای عجبا من چه منم گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم

گاهی گریون... گاهی خندون

زین دو هزاران من ما ای عجبا من چه منم گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم

لبخند... از درون یا از بیرون...؟!

اوایل تابستون یه دست بند خریدم که شکلک لبخند بزرگ رو مچم داره...

روی در اتاق از بیرون دوتا شکلک لبخند بزرگ کشیده و نوشته لطفا با لبخند وارد شوید...

چند جای اتاق از این کاغذ های شکلک لبخند چسبونده...

همه جا دیده میشند...


بهش گفتم: لبخند باید از جای دیگه ای منشا بگیره... این کارا فایده ی چندانی نداره...

قبلا جایی ننوشته بود با لبخند وارد شوید اما بیشتر از این روز ها میخندیدیم...

البته شاید... نمیدونم...


مشکلی ندارم... پس نپرسید... فقط چیزی بود که به ذهنم رسید... شاید اشتباه میکنم...

خدا رو شکر که هنوز فاصله ی زمانی بین قهقهه زدن هام کوتاهه...